‘एम.ए.बी.एफ.’ साथी गुलाब बापूसले अधिकारीसनी ‘एम.एस्सी.’ करा

‘एम.ए.बी.एफ.’ साथी गुलाब बापूसले अधिकारीसनी ‘एम.एस्सी.’ करा

स्वर्गमाथीन बापू म्हणतीन, ‘सर्टिफिकेट’ दखाडा, नई ते नकट्या दंड भरा

अहिराणीवर प्रभुत्व असलेले, सभागृहात प्रथम अहिराणीत शपथ घेणारे मध्यंतर घेऊन सभा गाजविणारे, शेतकऱ्यांचे कैवारी, शिंगाडा मोर्चा फेम ‘मुलुख मैदान तोफ’ अमळनेरचे हॅट्रीक आमदार, समाजवादी नेते स्व. साथी गुलाबराव बापू पाटील यांना गेल्या नागपूर अधिवेशनात श्रद्धांजली वाहणारी क्लीप नुकतीच माझ्या एैकण्यात आली. त्यात त्यांच्या शिक्षणाचा उल्लेख ‘एम.एस्सी.’ असा करण्यात आला आहे. बापूंनी न घेतलेली ही पदवी एैकुण मी अवाक्‌ झालो आणि इतला वरीस बापूसना सोबत ऱ्हाईसन हाई पदवी त्यासनी आम्हले काबं सांगी नयी’’? असं सहज मनात आले. यात सभागृहाचा काय दोष? पाट्या टाकण्याचं काम करणाऱ्या शासकीय यंत्रणेने सभागृहापर्यंत जे पोहचविले तसे सांगण्यात आले. बापू अगदी जाहीर सभेतही सांगत असत, ‘‘माझे शिक्षण ‘एम्‌.ए.बी.एफ्‌.’ झाले आहे. ‘एम.ए.बी.एफ.’ म्हणजे मॅट्रीक ॲपीअर बट फेल, नॉट वन टाईम बट टू टाईम’ आणि खात्री करून न घेता सरकारी बाबूंनी तोडलेली अकलेचे तारे येथे चकाकतांना दिसून आले. सरकारी अधिकारी सांगतील ती पूर्व दिशा समजणे हे बरे नाही. एव्हढी गंभीर चुक व्हईसनी कोठेबी ना हाक ना बोंब, ना खुलासा. तेरी भी चुप मेरी चुप. विधानसभागृहना इतिहासमा बापूसले ‘एम.एस्सी.’ करी टाकं.

सत्तेवरचे कालचे असोत की आजचे. राजकीय जमात ही भोळीभाबडी (!) असते. सोबतच्या सरकारी बाबुंवर त्यांचा विश्वास उतू जातो, अनेकदा तो अंधविश्वासापर्यंत पोहोचतो. मग आपल्याबरोबर फोटो काढणारा चोर आहे की साव? गुंड आहे की फुंड? खुनी आहे की सामाजिक कार्यकर्ता? याचे भान नसते. त्यामुळे अनेक नेते त्या फोटोवरून अडचणीत येतात हे अगदी अलीकडील राज्यात घडलेल्या उदाहरणावरून दिसून येते. अगदी जिल्हा पातळीवरचे उदाहरण घेतले तरी बदलून आलेले कलेक्टर, डी.एस.पी. यांच्या बरोबर फोटो सेशन साठी जी गर्दी होते. (ज्या सार्वजनिक सेवाना काममा साराना नी पोतारानाबी कामना नईत) त्यातील भेटणाऱ्यांचे वृत्तपत्रात अथवा समाजमाध्यमावरचे चेहरे पाहिले तरी भिती वाटते. वास्तविक स्थानिक सरकारी बाबूंची ही नैतिक जबाबदारी असते की त्यांनी आपल्या वरिष्ठांना जे महान विभूती (!) भेटायला येतात त्यांचे पराक्रम (!) ख्याती वरिष्ठांच्या निदर्शनास आणून दिली पाहिजे. राज्यात नेमकं काय चालू आहे? हेच सामान्य माणसाला समजायला मार्ग नाही. ईतिहासना सर्वच चाकेसनी मोडतोड करीसन खरजायल वाटवर ते जाई नई ऱ्हायनुत ना? अशी शंका येवाले जागा शे.

उचली लिनी जीभ,आणि खुशाल लाई दिनी टायाले.

बापूभी म्हणतीन काय म्हणो आते ह्या येडा चायाले…

मी ते ‘एम.ए.बी.एफ.’ व्हतू, माले ‘एमेस्सी’ कोणी करा..

माले पुरावा पाह्यजे बरं, न्हईतें नकट्या दंड भरा….